stichting Vijf broden en twee vissen. |
|||||||||||
|
|||||||||||
U bevind zich hier: Klusreis Albeda college juni 2007 | |||||||||||
Klusreis Albeda college juni 2007 Reisverslag van 29 mei tot en met 9 juni 2007
Dinsdag 29 mei 2007 Om 8:00 brengt Corine mij naar De Koning om de bus op te halen. Ik (Sjaco) krijg een prachtige bus mee met airco. Om 9:00 ben ik op school. Inladen een bakje koffiedrinken en we kunnen weg. René maakt zijn scriptie nog even compleet en om 10:00 vertrekken we. Al snel gaat het regenen wat deze dag niet meer ophoudt. Rond 20:00 uur zoeken we een eetgelegenheid, gewoon een snelle warme hap. Dit blijkt niet eenvoudig te zijn. We hebben geen tijd om uitgebreid van een 4-gangenmenu te gaan genieten. Uiteindelijk schiet de warme hap erbij in. Om 23:30 uur komen we aan in Hongarije bij ons overnachtinghotel Paprika net over de grens. Buiten is het koud, 9 graden, en regent het nog steeds. Sander heeft voor ons de weg keurig uitgestippeld. Geen enkele fout. Ronald komt prima in zijn rol als de financiële man en Teo bestuurt de bus alsof hij nooit anders heeft gedaan. In de auto werd muziek geluisterd, films gedraaid en naar preken van Ouweneel geluisterd. Woensdag 30 mei 2007 Na een heerlijke nachtrust op een prima bed genieten we van een heerlijke douche. Het ontbijt is prima en we doen ons te goed aan ei, bacon, vruchtensap en cappuccino. Na Boedapest merken we dat daar de wegen beter zijn. Het passeren van de Hongaars-Roemeense grens verloopt snel. Het aantal paspoorten wordt vergeleken met het aantal mannen in de auto en we kunnen door. In Roemenië zijn de wegen ook veel beter geworden. Om 20:30 uur (Nederlandse tijd 19:30 uur) komen we aan in de CE Union. Na het leeghalen van de auto gaan we naar de stad waar we lekker warm gaan eten bij Leo. Om 23:30 uur gaan we lekker slapen. Donderdag 31 mei 2007 Om 8:00 uur staat een fantastisch ontbijt klaar. Om 9:00 uur gaan we op zoek naar de Curcubeuschool. We dwalen door de stad en proberen de school te vinden. We merken dat EU-gelden worden besteed aan het verbeteren van de infrastructuur. We kunnen de school niet vinden. We besluiten een plattegrond te gaan kopen. Op zoek naar een benzinepomp. Schrijnend dat kinderen die in de vuilnis zitten te rommelen ons bepalen dat we in de buurt zijn. We slaan de weg naar de school in. Onze technische ogen missen het karkas op de hoek van wat ooit een VW-kever was. Op die plaats is er riool aangelegd. Op school ontvangt Itsvan ons. De presidente van de school, mevrouw Erzsébet, komt een poosje later. Het volgende uur wordt gevuld met inschatten, oriënteren, afpassen, uitzetten, communiceren, koffiedrinken, rekenen, en een rondleiding door de school. Vol enthousiasme en vol energie willen we aan de slag. In vergelijking met vorig jaar valt op dat er nu kinderen in de school aanwezig zijn. Wanneer de kinderen de kans krijgen, komen ze kijken wat er allemaal gaat gebeuren. Mooi om te zien dat ze op school ook eten en drinken krijgen. Itsvan gaat mee om gereedschap en om hout. Dit gaat erg snel, want een houthandel ligt om de hoek. Ze hebben een vrachtwagen ter beschikking om het hout direct te brengen. Balken worden met de hand op de vrachtwagen gelegd, maar al de planken gaan met een heftruck op de vrachtwagen. Bij het omhoog gaan van de hefmast wordt het afdak meegepakt. Een hoop gekraak, geschreeuw en verbaasde gezichten, maar gelukkig bleef de schade beperkt. Ronald rekent af en we kunnen gaan beginnen. Bij het "waar moeten we beginnen" blijkt dat 7 kerels ook 7 meningen hebben. Het duurt even voordat iedereen zijn rol vindt. Al snel blijkt dat de Roemeense klei taai, nat, zwaar en plakkerig is. Het lijkt wel een soort kauwgom. Even komt in ons op "waar zijn we aan begonnen". Er zit niets anders op dan nog taaier te zijn dan de Roemeense klei en stug vol te houden. Vanuit het poortje laten de schoolkinderen regelmatig hun gezichtjes zien. Erg leuk om gezichtjes te herkennen van vorig jaar. Rond 16:30 uur gaat Erzsébet en gaat de school dicht. Alles overziende komt de conclusie dat ons resultaat niet slecht is. Sterker nog we kunnen trots zijn op hetgeen gedaan is. We zitten onder het zweet, modder, afgelopen olie en hier en daar is een blaar te vinden. Kortom we zijn toe aan wat persoonlijke verzorging. Gelukkig hebben wij de spullen en mogelijkheid om ons te kunnen verzorgen. 's Avonds doen we spelletje en drinken we met mate. Vrijdag 1 juni 2007 Rond 1:00 uur 's nachts is iedereen stil. Deze stilte duurt tot 7:45 uur 's ochtends. Langzaam komt iedereen op gang. Je voelt precies welke spieren je normaal minder intensief gebruikt. Om 9:00 uur verder in de taaie klei. We krijgen rond 10:30 koffie met een soort oliebol en popcorn. Want, zegt Erzsébet; "Het is vandaag childrenday in Tirgu Mures". Om 12:00 uur zijn de kinderen ook uit. Rond 15:00 uur vinden het genoeg en houden het voor gezien. We moeten tenslotte nog achter zand en grind aan voor zaterdag. Terwijl we beneden staan te wachten lopen we Bela tegen het lijf. Hij herkent ons en kamen direct een afspraak om op de heuvel te kunnen kijken. Om 17:30 uur. Nu achter zand en grind aan. Voor 6 kuub grind betalen we 350 Lei. Een bestelling van 3 kuub zand geeft een prijs van 600 Lei. Al pratend in de auto komen we tot de conclusie dat dit €170,- is. Teo, zoon van een hovenier, belt zijn vader op en vraagt wat in Nederland zand kost. In Nederland kost dit €12,- per kuub. Voor hetzelfde bedrag heb je 13 kuub volgens Teo zijn vader en ze brengen het overal in Nederland. Conclusie is duidelijk. Ronald de budgethouder gaat absoluut niet akkoord. Terug naar het besteladres. Op een poging om te onderhandelen wordt gereageerd met een boze blik, omdraaien en weglopen. In de auto overtuigen we Itsvan dat dit echt niet kan. Het is een belachelijk bedrag. Hij belooft telefonisch nog contact op te nemen en belt ons in de CE. Gelukkig worden de bedragen iets anders. Om 17:30 uur bij de heuvel lopen we langzaam naar boven. Een jochie van een jaar of 7 gebaart ons dat we met hem mee moeten gaan. Een stukje verder is zijn huis, een klein hokje. Jongens en meisjes komen uit het huisje. De moeder vertelt ons trost dat zij de moeder is van deze 6 kinderen. Een stukje verder veranderd de sfeer. Vrouwen krijgen ruzie, één vrouw wilde op de foto wat de ander blijkbaar niet goed vond. Het volume stijgt, mannen komen erbij en bemoeien zich ermee. De sfeer wordt grimmig. Wij negeren dit en lopen langzaam verder. Bovenop de heuvel is het leuk weerzien van Emmesie. Ze herkent Sjaco en het lijkt of een jaar heeft stil gestaan. Ze wil op de foto met haar moeder voor het huis. De moeder vertelt in gebarentaal dat ze 4 jongens en 4 meisjes heeft. Vanaf nu horen we "fotto, fotto" en worden onze nekken op de proef gesteld. Bij het weggaan worden we gevolgd door een schare kinderen. Zaterdag 2 juni 2007 Nadat er door Teo is wacht gelopen wordt het rond een uur of half 1 stil in de slaapzalen. Sjaco die altijd als eerste wakker is sluipt om kwart over zeven uit de kamer om het "verslag" te gaan schrijven. De rest blijft liggen tot een uur of acht. Gezamenlijk wordt het ontbijt genuttigd en dan gaan we op naar de "bouwput". Als we daar aan komen zien we een hoop zand liggen waar je u tegen zegt. (4 kuub) Vol goede moed beginnen we aan de noeste arbeid. De route die moet worden afgelegd blijkt niet eenvoudig te zijn. Met planken van de trap af en dan door de gladde klei verder. Al snel horen we weer een auto komen, het blijkt dat het grind er is. De wagen kiept het grind, maar dan blijkt dat de bak niet meer wil zakken. Na wat gesleutel onder de wagen wordt de bak handmatig naar beneden getrokken. Om een uur af tien arriveren Floor, Han en Leo na een lange reis bij de school. Vol goede moed gaan we verder, maar het is ontzettend zwaar werk. Het zweet gutst naar beneden en de spieren worden gemarteld. De meegenomen liters water (6) blijken onvoldoende voor de tijd die we nog hebben te gaan. Even naar de super biedt uitkomst. Zowel Arjan als Fabian zetten een fles van 1.5 liter aan hun mond en stoppen niet voordat hij leeg is. Maar om 4 uur is het gedaan en kijken we moe maar voldaan terug op de dag. Nog even snel boodschappen doen en dan heerlijk douchen want iedereen zag zo zwart als roet. Na stevig gegeten te hebben bij Leo hebben we ‘s avonds gezellig bij elkaar gezeten en zijn naar bed gegaan. Zondag 3 juni 2007 Door ds Barabas zijn we uitgenodigd om om 10:00 deel te nemen aan de kerkdienst. Een verrassing is dat er tolk, Andrea, is die alles vertaald naar het Nederlands. Fijn om elkaar te herkennen in die ene Naam die onder de hemel gegeven is. René wordt spontaan uitgenodigd om wat te vertellen. Na een korte voorbereiding vertelt hij over de verloren zoon. Tot zichzelf gekomen ging hij meteen terug naar zijn Vader die hij op Zijn hart had getrapt. Het wonder is dat de Vader hem ontvangt en weer tot zijn zoon accepteert. 's Middags maken een wandeling door de stad. ‘s Avonds hebben de jongens een ontwerp over de invulling van het schoolplein gemaakt. Een keus is gevallen op de helft van de rand te voorzien van een bankje. Er komen 3 figuren waar de kinderen op kunnen zitten. Uiteraard komen de kleuren van de regenboog terug in het schilderwerk. We genieten van een heerlijke dag rust. We waren hier echt aan toe. Maandag 4 juni 2007 De klusgroep bestaat nu uit 10 personen. Bij aankomst op school merken we dat goed gereedschap het halve werk is. Floor heeft van zijn werk een afkortzaag meegenomen. Dinsdag 5 juni 2007 Voor je gevoel wordt het 's ochtends om 7:45 uur steeds stiller. De vermoeidheid ga je toch voelen. Voor de één duurt het wakker worden wat langer dan voor de ander. Uiteindelijk zitten we allemaal om 8:00 uur aan het ontbijt. Deze dag willen we het schoolplein afronden. Woensdag 6 juni 2007 Deze ochtend staat ons ontbijt om 7:30 uur klaar. Om 8:30 komt Ds Barabas ons ophalen om naar de gevangenis te gaan. Een lijst met persoongegevens is klaar en iedereen heeft zijn paspoort bij zich. Om 9:00 uur staan we bij de gevangenis. Op het eerste gezicht ziet alles er netjes uit. In de kapel aangekomen verteld Ds Barabas over de gevangenis. Fijn dat ook Andrea erbij is die voor ons alles in het Nederlands vertaald. De kapel is gevangenen zelf gemaakt, zowel houtsnijwerk als al de muurschilderijen. Van de gevangenen is 80% zigeuner. Zij vervallen heel snel in diefstal om aan geld te komen. De gevangenen hebben veel gebrek aan spullen rondom hygiëne. Eén rol wc-papier is voldoende voor 4 personen per week. Eén tube tandpasta wordt door 4 personen een maand gebruikt. Dit gaat ook zo met scheerspullen, zeep enz. Na een vertelling van Sjaco over de zondige vrouw die op heterdaad betrapt is, waarin "gaat heen en zondig niet meer" centraal staat, zingen we van Het Licht dat schijnt in de duisternis. De pastor van de gevangenis verteld dat het bij de bewakers opvalt dat de gedetineerden rustiger zijn na een bezoek aan de dienst. Mooi om aan de toon te horen dat het Onze Vader wordt gebeden. Op de Curcubeuschool maken we nog wat foto's met de schoolkinderen erbij. Uiteraard wordt er voldoende tijd besteed aan afscheid nemen. De Albedagroep rijd rond 13:00 uur weg met gevoelens van dankbaarheid entevredenheid. Donderdag 7 juni 2007 De reis is prima verlopen we komen 's middags aan in Nederland. Bij het naar huis brengen van Teo, Arjan, Ronald, Sander en Fabian krijgen we te horen; "als je volgend jaar mensen nodig hebt dan ben ik zeker beschikbaar". Wie weet? Floor, Han en Leo vertrekken morgen. Zij maken het pad naar het schoolplein kompleet. Ze leggen hun komst naar Tirgu Mures letterlijk vast. Gelukkig hebben ook zij een veilige reis en komen zaterdagmorgen aan in Nederland. We kijken voldaan terug op de ervaringen die we hebben opgedaan, voor de contacten die er zijn geweest, en vinden het voor herhaling vatbaar. Gepost door: Arjen |
IJsseldijk 293b
2924AZ Krimpen a/d IJssel The Netherlands Phone: 0031 (0)653114822 E-mail: j.trouwborst@j-trouwborst.nl ANBI: 807418511 Op dit moment zijn er geen sponsor(en). Wilt u hier ook staan? Dat kan, klik dan hier |
||||||||||
Bank: Postbank, NL31 INGB 0008 0005 07 at the name of Stichting 5 broden en 2 vissen, Krimpen aan den IJssel, The Netherlands. |