Woensdag 1 december

Vandaag is het weer zover, we mogen op reis naar Roemenië. Deze keer niet met de auto, maar met het vliegtuig. Ons team bestaat uit drie mensen : Jan Ouborg, Ina Oudenaarden en Diane Speksnijder. Leen de man van Ina, brengt ons naar Schiphol, vanwaar ons vliegtuig vertrekt  naar Boekarest, aansluitend zullen we dan een vlucht hebben naar Tirgu Mures. Voor we vertrekken lezen we uit de Bijbel en bidden of de Heere met ons mee wil gaan op onze reis. Het doel van deze reis is, kerstvoedselpakketten uitdelen en evangeliseren.

Op 12 en 13 november mochten we weer een voedsel actie houden in twee winkels van Jumbo. Arnold en Nico de Jongste, hebben ons weer de mogelijkheid aangeboden, om de Aktie te houden in hun winkels. Vorig jaar was het nog Super de Boer.  Sinds kort  is de hele reorganisatie naar Jumbo achter de rug en toch mochten we de Aktie houden. U begrijpt hoe we dit waarderen van deze mannen.(ze zijn goud).

Dus op 12 en 13 november hebben heel veel vrijwilligers in de winkels geholpen met verkopen en kopen. Iedereen heeft zo enthousiast mee gewerkt,  de hele Aktie, heeft 913 voedsel-pakketten opgeleverd.

In ieder pakket zat:  Zonnebloem olie, tarwe bloem, suiker, een blik bruine bonen, een blik doperwten, ontbijtkoek, 2 pakken macaroni, kipragout in blik, knakworsten in blik, sardines in blik, gepelde tomaten in blik ,spaghetti, rijst ,thee, een zak spekkies en een pak speculaas. Boven op deze artikelen, lag het Kerst evangelie in het roemeens en in het hongaars.

Bij Oost Europa Zending in Krimpen aan de Lek, mochten we alle pakketten samenstellen. Gerard van Sabben  had  hier speciaal voor ons ruimte gemaakt om 913 flessen olie en 913 pakken suiker en ga zo maar door, een goede plaats te geven zodat we de pakketten samen konden stellen.(bedankt Gerard)
Vijf broden en twee vissen, dat stond op ons ‘t shirt dat we aan hadden in de winkel tijdens de Aktie, een mevrouw vroeg aan mij : Wat betekent dat? Ik vertelde haar de geschiedenis dat Jezus aan veel mensen aan het vertellen was over God, Zijn Vader  en de hemel. Toen het laat was geworden zei Jezus:  we moeten deze mensen eten geven. Er was alleen een  jongetje dat vijf broden en twee vissen had meegekregen van zijn moeder  en toen hij die aan de Heere Jezus gaf deed Hij er een machtig wonder mee. Ina en ik zijn aan deze Aktie begonnen met biddende handen, lege handen, zondige handen. De Vader van alle barmhartigheid heeft alles wel gemaakt. Hem zij alle eer !

Naast deze voedsel pakketten hebben we zoveel kleding gekregen via mensen van Deo Cantemus (ons koor), gehaakte en gebreide spullen van onze trouwe breisters die met zoveel liefde stil aan het werk zijn. Knuffels, speelgoed, agenda,s. De kleding uit de winkel van Wil Schinkelshoek in Hendrik Ido Ambacht. Kleding en schoenen van Pionier Sport uit  Krimpen. Teveel om op te noemen!!!  Iedereen  heel hartelijk dank, vooral uw inzet en hulp.
Ook kregen we 30 computers, opgeschoond en  met een nieuw besturingsysteem erin. Fantastisch.(Hartetelijk dank Ian.)

Deze grote vracht is op 24 november per vrachtwagen naar Roemenië vertrokken.
Wij gaan er nu achteraan met het vliegtuig, door de gladheid vertrekken we 5 uur later en komen 's avonds om 10.00 uur in Boekarest aan, de grond is spiegelglad. De aan sluitende vlucht is geannuleerd, dus worden we over geboekt. Om 1.00 uur  's nachts bieden ze ons een hotel aan, maar we besluiten om  in de vertrek hal te blijven. Maar goed ook, als ik de vluchtgegevens  door kijk, zijn we verkeerd overgeboekt. De man achter de balie is het met mij eens en boekt ons op de goede vlucht, als ik dan de nieuwe tickets bekijk, heeft hij Jan en Ina in één vliegtuig geboekt en mij in een andere. Ik dus weer terug naar de balie, maar helaas hij heeft geen zin meer om op zijn computer te kijken en zegt. Niets aan te doen.    
Dus vertrekken Jan en Ina om half 8  samen naar Cluij Napoca.  Na wat vertraging vertrek ik om half 1, we spreken af om op elkaar te wachten bij de aankomst hal. Om 6.oo uur 's avonds worden we veilig door de taxi bij Ce Union  in Tirgu Mures afgezet. Hier slapen wij tijdens ons verblijf in Roemenië. Deze nacht zullen we lekker slapen.


Vrijdag 3 december
Om half 11 komen we bij de Regenboogschool aan. Deze school is speciaal voor kinderen van de zigeuners van Valea Rece.

We worden met veel liefde verwacht, de pakketten, computers en de kleding zijn allemaal goed aangekomen. De leerkrachten zijn verschrikkelijk blij, met alles wat ze ontvangen hebben. Erzebeth, het hoofd van de school, heeft speciaal op ons gewacht om samen de pakketten uit te delen. Ieder gezin krijgt een pakket, ze heeft de lijsten samen gesteld. Jan, Ina en ik, sjouwen de pakketten naar beneden en de zigeuners krijgen op vertoning van hun identiteitsbewijs een pakket, ze moeten tekenen voor ontvangst. Ook krijgen 30 andere gezinnen, die uit hun krotjes zijn gezet, omdat er een flat gebouwd wordt op de plaats waar zij hun verblijf hebben, ook een pakket.  De uitdeling verloopt erg rumoerig. De mensen zijn erg dankbaar en blij met hun pakket, maar als mensen die hun kinderen niet naar school sturen ook om een pakket komen, moeten we ze teleurstellen. We hebben ervoor gekozen,  om de ouders te stimuleren dat ze hun kinderen naar school moeten sturen, als je weigert je kinderen naar school te laten gaan, krijg je ook geen pakket. Het was goed om bij de uitdeling te zijn, de kinderen vonden het bijzonder gezellig dat we weer op school bij hen kwamen. Voor Jan, die voor de eerste keer in Roemenië is, is het een bijzondere ervaring. 
's Avonds worden we uitgenodigd, bij Istvan en Lidia  om een gebedskring bij te wonen.    Het wordt een goede avond, met elkaar rondom een open bijbel. We bidden voor het werk in Roemenië dat er mag gebeuren voor alle mensen in nood, voor de hulpverleners die ervaren dat ze God zo nodig hebben in alles. Ook wordt in roemenië gebeden voor Jan en zijn vrouw Noor die de ziekte van hodgkin heeft. Na afloop brengt Istvan ons weer naar huis en we spreken af dat we elkaar maandag zullen ontmoeten.

Zaterdag 4 december
Vandaag slapen we uit en om 11 uur staat ds. Barabas op de stoep, de begroeting is hartelijk.  Hij wil graag alle mensen die meegeholpen hebben aan de Aktie  hartelijk bedanken en zegt dit wel een paar keer. Het betekent zoveel voor hen.                                                                    We spreken met hem af dat we woensdag morgen naar de gevangenis zullen gaan om daar pakketten uit te delen, hij krijgt 150 euro van de stichting om pakketten te kopen.                  's Middags krijgen we een telefoon uit Nederland dat de schoonzoon van Jan een maagbloeding heeft gehad, dit raakt ons diep. Jan 's vrouw zal ons op de hoogte houden en we wachten het nog even af. We besluiten om eerst alles in gebed  voor de Heere neer te leggen. Dan gaan we een eind wandelen.

Zondag 5 december
Vanmorgen vroeg worden we door Gabrielle opgehaald, om naar Torba te gaan. De weg is vol modder en grote gaten als we aan komen bij de pastorie brand de kachel al. Zes kinderen komen om kerstliederen te oefen en teksten op te zeggen. Jan Ouborg kruipt achter het orgel, totdat de organist komt. 
In Torba krijgen alle mensen een pakket, Gabriella gaat met een vriendin alle huizen binnen, om zo ieder persoonlijk een pakket te overhandigen. Ze krijgt regelmatig een vraag om hulp. Na de dienst worden we uitgenodigd door een familie, er staat een maaltijd voor ons klaar en het smaakt goed. Het is buiten één modder bende, tot overmaat van ramp moet Ina naar het toilet. Die is dus buiten, gewoon een plé zonder water enz. Dan springt een jonge herder tegen haar op met z'n modder poten. We zitten allemaal onder de modder en lachen wat af. Op de terug weg vertelt Gabrielle ons over haar werk. Ze is ook pastoraal medewerker in het ziekenhuis in Tirgu Mures, daar deelt zij de kinderkleding uit die ze via ons ontvangen heeft. Ze wil iedereen hartelijk danken voor alle hulp. Voor de hulpverleners ter plekke, betekent het zoveel dat er mensen naast hun staan, die helpen samen de lasten te dragen. Ze worden  vaak geconfronteerd met armoede verdriet en het ontbreekt hen vaak aan middelen. Samen met en door uw hulp op materieel en op financieel gebied voelen zij zich bemoedigd om door te gaan.

Maandag 6 december
Vanmorgen zijn we uitgenodigd om de kerstfeestviering bij te wonen, voor de bejaarden. Deze  mensen zijn erg eenzaam en arm.  Istvan heeft eerst alle mensen opgehaald. Ina en ik helpen met het koffie schenken, de tafels zijn gezellig gemaakt. Op een hartelijke en ontspannen manier wordt het kerstfeest gevierd, we zingen met elkaar, ook leest iedereen hardop een gedeelte uit de bijbel.  Istvan vraagt aan deze mensen of ze vooral de bidders willen zijn, als hun krachten afnemen ligt er toch nog zo'n grote taak voor hen. Soms roept hij de hulp van deze vrouwen in als hij bijvoorbeeld van een boer 30 kilo winterpeen krijgt.  In groepen maken ze de winterpenen dan schoon en vriezen ze  in.
Al deze bejaarden krijgen een voedselpakket mee naar huis. Ze zijn erg ontroerd, met tranen in hun ogen worden we bedankt, al de mensen die mee hebben geholpen aan de Aktie, moeten we hartelijk bedanken.                                                                                                         Een oudere man komt als kerst man  verkleed chocolade uitdelen, er is niet genoeg voor iedereen, daarom krijgt  Jan Ouborg een zak met chocolade, die hij delen moet met Ina en mij. Want zo zegt de kerst man,  jullie weten wat het is om te delen.
Het was een ontroerende morgen.

Dinsdag 7 december
Vanmorgen staan we om half 10 klaar om de Panity familie te bezoeken, dit gezin wordt door ons gesponsord. Zes kinderen gaan naar school en doen het goed. Twee kleintjes zijn nog thuis. De moeder is op een zeer primitieve manier het vlees aan het verzorgen van een geslacht varken. Hier hopen zij de winter mee door te komen. We brengen ook hier een pakket, Istvan regelt nog wat zaken en we gaan naar het volgende gezin.
De Varga familie, we moeten een eindje rijden voor dat we er zijn. Als  we aankomen treffen we een moeder alleen in huis aan. Ze ziet er slecht uit. Ze is hoog zwanger van haar zesde kindje. Het is er erg koud , geen elektriciteit,  geen hout om de kachel aan te maken. Als we haar vragen wat ze haar kinderen te eten gaat geven tussen de middag, laat ze ons een pannetje zien met water en wat rijst erin. Meer heeft ze niet. Zelfs de stoelen zijn kapot gezaagd en in de kachel gegooid om het een beetje warm te maken. Deze vrouw is erg down, ze verteld ons dat haar man drinkt en haar mishandeld. Dit is zo aangrijpend en dan te bedenken dat het vannacht min 9 graden vriest en de kinderen hier op bed liggen. Hoe moet dat gaan als er dan ook nog een baby in januari bij komt ! 
Je hart huilt als je dit zo ziet, tijdens de dagen hierna blijft het op ons netvlies staan, zo aangrijpend ! Ons voedselpakket is hier hard nodig, Istvan heeft gelukkig ook brood meegenomen. Het is zo jammer dat de vader zijn verantwoordelijkheid niet neemt. Ik vraag haar, waar haar baby geboren wordt. Ze vertelt dat ze door iemand uit het dorp  naar het ziekenhuis gebracht zal worden voor de bevalling. Dan nemen we afscheid.
Hierna gaan we eten in Dorcas house, een van de kinderen is jarig, we moeten even omschakelen in ons hoofd, maar we willen de vreugde ook met deze jongen delen als we voor hem zingen : Happy Birtday to you. 
De kinderen van dit kinderhuis hebben allemaal kaarten gemaakt van filigraan, wij kopen de kaarten van hen, van de opbrengst willen ze nieuwe schommels kopen.
Na de maaltijd gaan we  naar huis lopen. Het is heerlijk om zo even alles te verwerken van deze dag. Om 7 uur worden we opgehaald door Istvan voor een gezellige avond bij hem thuis.

Woensdag 8 december
Vanmorgen gaan we met ds. Barabas naar de gevangenis van Tirgu Mures.                             Hij heeft alle pakketten klaar gemaakt . De pakketten worden door de bewaker allemaal nauwkeurig onderzocht. Er staat een grote groep van jonge mannen te wachten als we in de sportzaal binnen komen. Een bewaker laat hen eerst twee kerstliederen voor ons zingen, dan vraagt ds. Barabas of ik  wat wil zeggen tegen deze jongens.                                               Mijn roemeense juf heeft me geholpen om dit verhaal te vertalen en het goed uit te spreken. Ik vertel  : In een klein plaatsje in Engeland woonde ds. Thomas. Op een zondag kwam  hij de kerk binnen en zette een lege vogelkooi op de preekstoel en zei : Gisteren kwam ik een jongen tegen met deze kooi in zijn handen. Op de bodem zaten 3 vogels te bibberen van angst. Ik vroeg : Wat ga je met die vogels doen ? O zei de jongen, ik ga lol met ze maken. Ik trek de veren uit en laat ze dan met elkaar vechten. En als je daar mee klaar bent, wat doe je dan ? vroeg ik. O, zei de jongen, ik heb thuis 2 katten, die lusten wel een vogeltje. Ik was sprakeloos, en vroeg:  hoeveel wil je voor die vogels hebben. De jongen zei: Die vogels, die wilt u niet hebben, ze zijn oud en lelijk, ze zingen niet eens!
Ik vroeg opnieuw : Hoeveel ?  De jongen zei : 10 euro. Ik betaalde 10 euro, liep met de kooi naar een boom en bevrijdde de vogels. Vandaar deze lege kooi. Toen begon ds. Thomas aan zijn preek. Op een dag pochte de duivel tegen Jezus. Hij zei:  Vandaag heb ik de aarde en alle mensen gekocht. Ik heb een valstrik gezet en ze zijn er ingetrapt. Dus, alles is van mij !! Wat ga je met deze mensen doen vroeg Jezus ? O, zei de duivel. Ik ga me met ze vermaken. Ik ga ze leren hoe ze moeten trouwen en daarna hoe ze moeten scheiden. Ik ga ze leren hoe ze elkaar moeten haten. Ik ga ze leren hoe ze veel alcohol kunnen drinken en hoe ze elkaar kunnen misbruiken. Ik ga ze leren hoe ze elkaar kunnen vermoorden. Ik heb het wel naar mijn zin met hen !! Wat doe je daarna met deze mensen ? vroeg Jezus aan de duivel. O, ik vermoordt ze allemaal! Zei de duivel vals. Wat wil je hebben voor deze mensen? vroeg Jezus aan de duivel. De duivel zei : Deze mensen, die wil jij niet hebben! Ze zijn slecht! Ze haten je! Ze spugen je in je gezicht!  Ze vervloeken je!Ze vermoorden je! Jij wilt deze mensen niet hebben! Hoeveel?  vroeg Jezus opnieuw. De duivel lachte en zei:  Al je tranen en al je bloed! Jezus zei : Akkoord en Hij betaalde de hele prijs! Toen pakte ds. Thomas de lege vogelkooi en liep de kerk uit. Ik zeg tegen de jongens: lieve vrienden in de bijbel staat: Zo waarachtig als Ik leef, zegt de Heere, Ik heb geen lust in de dood van de zondaar maar daarin dat hij zich bekeert en leeft. Dan neemt ds. Barabas het woord, zijn preek gaat over de verloren zoon. Daarna delen Jan ,Ina en ik de pakketten uit. Als wij naar buiten gaan is er een stil gebed om ontferming voor deze jongens.

Donderdag 9 december
Vanmorgen gaan we weer met Istvan op pad. Ik heb bewondering voor hem, hoe hij vol liefde, wijsheid en geduld zijn werk doet. We zijn erg blij dat hij het werk voor onze stichting goed coördineert. We bezoeken twee families en brengen er de voedselpakketten, we nemen de tijd om naar de mensen te luisteren. In een afgelegen huis wonen  een opa en oma van 70 jaar, die hun kleinkinderen opvoeden, omdat de ouders gewoon vetrokken zijn. Het is echt zwaar voor deze mensen, ze zitten met 4 pubers en hebben het niet breed. We brengen hun een pakket en ze zijn zeer dankbaar, volgende keer moeten we zeker terug komen. Istvan heeft de pubers belooft dat als hun rapport goed was, hij een kado mee zou brengen. Dus moeten de rapporten voor de dag komen. Ze hebben geluk, de cijfers zijn mooi, lachend nemen ze het kado in ontvangst.
Dan gaan we naar het nieuwe project voor de jongens van het Albeda college. Er moet een gedeelte aan een klein huisje gebouwd worden zodat de oudste zoon niet meer bij zijn oma hoeft te wonen. Istvan neemt alle details door met de bewoner en wij maken foto's. We bekijken of er een fundering gestort moet worden en overleggen met elkaar. In principe moet het lukken om in één week dit  project te realiseren. 
Dan gaan we naar ludus, naar  een jongen die veel jaren bij Istvan in  Dorcashouse  gewoond heeft. Hij is  17 jaar en woont nu bij zijn moeder.  Hij heeft t.b.c. en er wordt niet goed voor hem gezorgd. Zijn jongste broertje ziet eruit als een vet varkentje, terwijl  hij minder dan 60 kilo weegt. Als we bij zijn huis aankomen is hij er niet. Van de vader horen we dat hij weer naar school gaat. Hij wordt daar gebracht door zijn vader, want de jongen zit in een rolstoel. De t.b.c. heeft zijn heup aangetast dus moet hij  geopereerd worden. We besluiten naar de school te gaan om de jongen op te halen. Istvan wil zelf zien en horen hoe het met de jongen gaat. Gelukkig gaat het beter, we zetten hem met rolstoel en al, achter in de auto en rijden hem zo naar huis. We laten hier ook een pakket achter en Istvan maakt afspraken met hem. Als zijn situatie stabiel is, zal de operatie volgen. Dan gaan we naar huis.
Om 5 uur worden we opgehaald door ds. Barabas voor een kerkdienst in Craiesti. Het is inmiddels zachtjes gaan sneeuwen. Door de mensen van deze gemeente worden we hartelijk bedankt voor de liefde en de hulp die zij ervaren als zij een pakket ontvangen.                      We krijgen een tekst uit spreuken 19 vers 17 mee: Wie zich ontfermt over de arme, leent uit aan de Heere. Hij zal hem zijn weldaad vergelden. 
We worden er stil van. Na een maaltijd rijden we naar huis over een zeer donkere en gladde weg. We zijn dankbaar als we weer veilig in ons bed liggen.

Vrijdag 10 december
Vanmorgen gaan we met Magdi op pad, zij is maatschappelijk werker. We komen aan bij een flat gebouw waar een zieke oma woont met haar kleindochter, in een kamer van 2,5 bij 2,5 meter. Een soort studente flat met een gemeenschappelijke keuken en douche. We luisteren naar haar problemen, daarna lezen we uit de bijbel en bidden met  haar. Dankbaar ontvangt zij het pakket.
Dan gaan we naar een zigeunerfamilie. De moeder heeft een zoontje van drie, hij heet Roepie en is blind. De laatste keer dat Magdi hier was, had hij in november bijna geen kleren aan terwijl de andere kinderen wel goed gekleed waren. Magdi komt hier speciaal voor Roepie omdat hij zo enorm kwetsbaar is. De moeder heeft hem nu beter aangekleed en verzorgt. We mogen foto,s van Roepie en zijn moeder maken  en beloven dat we de foto's zullen opsturen naar Magdi. Zij wil proberen om Roepie een plaatsje te geven op een peuterspeelzaal. Dan krijgt hij zeker te eten en wordt er goed voor hem gezorgd. We geven de moeder een pakket, ze is er blij mee. Roepie krijgt spekkies uit het pakket, hij vindt het heerlijk, dan nemen afscheid van de moeder en Roepie.

Zaterdag 11 december
Vandaag is het een dag van ontspanning, we zijn uitgenodigd door Lajos, een man die hout bewerker is. In zijn atelier laat hij ons zijn werk zien. Hij heeft een prachtige houten wieg gemaakt en het hout bewerkt. Ina en Jan krijgen een les van hem, in het hout bewerken.        Hij geeft les aan jonge kinderen en organiseert ook vakantie kampen, tijdens de vakantie kun je het houtbewerken dan leren.  Heel erg leuk, na afloop heeft hij een maaltijd voor ons klaar staan. Het is erg gezellig. Lajos heeft een vraag aan ons. Hij is op zoek naar een vlak en van dikte bankenmachine(Metabo 300) en vraagt of wij iemand weten die er één tweede hands heeft. De aanschaf van een nieuwe machine kost 500 euro en dat is te duur voor hem. We beloven rond te zullen kijken voor hem en gaan dan weer naar huis.

Zondag 12 december
Als we in de kerk komen van ds. Barabas  in Tirgu Mures zijn we altijd blij. Aan het eind van de volle week, waarin we van alles hebben mee gemaakt, komen we hier op adem. De hartelijkheid en liefde die we hier ontvangen  doet ons erg goed. Jan zingt voor ons: Blijf bij mij Heer, want de avond is nabij. De dag verduistert, Heere blijf nabij. Als and're hulp me ontbreekt,'t geluk me ontvlied. Der hulpeloze Hulp verlaat mij niet. Dit gebed sluit  goed aan  bij  deze reis, voor alle mensen die we mochten ontmoeten, voor iedereen die mee heeft geholpen en ook voor ons als team. Heere, laat ons alstublieft nooit alleen. 
Het is een goede dienst. Ds. Barabas bidt voor ons.

 Na afloop worden we uitgenodigd voor een maaltijd het wordt een goede avond. Morgen gaan we weer naar huis. Met  dankbaarheid mogen terug kijken op een goede reis. Heel veel spullen mochten we in Roemenië brengen mede dankzij u allemaal, héél, héél hartelijk dank.
In mijn hart zingt een lied:  LOOFT DE HEER, WANT HIJ IS GOED,
                                        ZIJN NAAM IS WONDERLIJK, RAAD,
                                        STERKE GOD, VADER DER EEUWIGHEID,
                                        VREDEVORST.